سیستم حفاظتی، امنیتی و رفاهی
درب های اتوماتیک
الکترونیک
سیستم های مخابراتی
دتکتور detector وسیله و سیستمی است که برای کشف زودتر آتش سوزی قبل از توسعهی آن طراحی شده است تا ساکنین بتوانند به سرعت و به صورت ایمن مکان را تخلیه کنند. تشخیص زودهنگام آتش سوزی نقش مهمی در ایجاد ایمنی ساکنین برای انجام واکنش اضطراری دارد. اکثر سیستمهای اعلام حریق برای این در محل قرار داده شدهاند که ساکنین و ماموران آتش نشانی بتوانند در مواقع اضطراری به سرعت واکنش نشان دهند و روند کنترل حریق را سرعت بخشند. مفیدترین و موثرترین دتکتورها آنهایی هستند که آلارم دارند. سیستمهای هشدار بیشتر برای ارسال سیگنال به ایستگاههای آتش نشانی طراحی شدهاند.
در این مقاله از سری مقالات آموزش نصب اعلام حریق همراه ما باشید تا به بررسی دتکتور بپردازیم.
ابتدایی ترین دتکتورها به صورت خودکار کار شناسایی و اعلام حریق را انجام میدادند. آنها دارای اهرمی بودند که برای اعلام حریق و صدا درآوردن زنگ هشدار برای ایستگاههای آتش نشانی محلی وابسته به حضور شخصی در ساختمان بودند که این مسئله تاخیر قابل توجهی در اعلام و اطفا حریق ایجاد میکرد.
اما امروزه سیستمهای اعلام حریق خودکار و پیشرفته وجود دارند که هزینهی خرید و نصب آنها نسبت به نمونههای اولیه بسیار بالاتر است.
به طور کلی دتکتور به چند نوع دودی نقطه ای، چندکاره، حرارتی و . . . تقسیم می شوند که در ادامه توضیح هر یک می پردازیم:
این دتکتورها دارای دو نوع هستند: دتکتور دود یونیزه و دتکتور دود نوری.
دتکتورهای چند کاره دارای بیش از یک سنسور هستند که هر کدام به خصوصیات فیزیکی یا شیمیایی آتش سوزی پاسخ میدهند. هدف از ترکیب سنسورها ، افزایش عملکرد سیستم در تشخیص آتش با استفاده از دود، گرما یا گازهای CO است. این آشکارسازها می توانند دسته خاصی از هشدارهای کاذب را کاهش دهند.
دتکتورحرارتی دو نوع است.
دتکتور حرارتی خطی را برای مناطق و مکانهای حادثه خیزی استفاده میشود که ورود انسان به آنجا دشوار است و امکان نصب دیگر آشکار سازها در آنجا وجود ندارد.
دتکتور پرتو نوری از دو واحد، یکی فرستنده و دیگری گیرنده تشکیل شده است که میتواند دو واحد جداگانه باشد که در فاصلهای جدا از هم قرار گرفتهاند یا در یک واحد باشد که در این حالت یک بازتابنده برای بازتاب پرتوی انتقال یافته به گیرنده استفاده میشود.
این نوع از آشکار ساز از یک پمپ کوچک تشکیل شده است که نمونههایی از هوای اتاق را از طریق سوراخهای موجود در لولههای سیستم به یک عنصر آشکار ساز مکش میکند. این آشکارساز معمولاً تا 100 برابر حساستر از آشکارسازهای دودی نقطهای و حرارتی خطی است. آشکارسازهای مکش کننده بسیار حساس هستند و میتوانند دود را حتی قبل از اینکه برای چشم انسان قابل مشاهده باشد، تشخیص دهند.
این آشکار سازها دو نوع هستند یکی برای تشخیص اشعههای مادون قرمز و دیگری برای تشخیص اشعههای ماوراء بنفش که هر کدام خصوصیات و ویژگیهای خاص و متفاوتی دارند. دتکتورهای شعله مادون قرمز نیازی به نصب بر روی سقف ندارد و عمدتا کاربرد و کارکرد بهتری نسبت به آشکارسازهای اشعه ماوراء بنفش دارند چرا که دود در اشعههای ماوراء بنفش بسیار کمتر است.
این نوع از دتکتور با تشخیص آن در هوا فعال شده و هشدار میدهد.
منبع: fdia
منبع: ohsonline
مقاله ای که خواندید از دسته مقالات نصب سیستم اعلام حریق از وبلاگ فنی برق بود. در صورتی که تمایل دارید نصب اعلام حریق را به صورت کامل فرا گیرید می توانید در دوره آموزش نصب سیستم اعلام حریق آموزشگاه فنی برق شرکت کنید.
دیدگاهتان را بنویسید