سیستم حفاظتی، امنیتی و رفاهی
درب های اتوماتیک
الکترونیک
سیستم های مخابراتی
قبل از صحبت در مورد انواع گازهای جوشکاری و کاربرد آنها و به ترکیب گازها مورد استفاده می پردازیم و به سوال “در جوشکاری از چه گازی استفاده می شود؟” پاسخ می دهیم. جالب است بدانید در مدت زمان کوتاهی که کار جوشکاری برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفته است، تا چه اندازه ترقی کرده ایم. با ما همراه باشید تا در ادامه توضیحات لازم را بدهیم.
گازهای جوشکاری در راستای اهداف مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند. این موضوع شامل محافظت از قوس در مقابل ناخالصی هایی مانند هوا، گرد و غبار و باقی گازها، ایجاد جوش تمیز، گرم کردن فلز می باشد. همچنین از گازهای محافظ جهت محافظت از فلز پس از انجام جوشکاری استفاده می شود.
آموزشگاه فنی برق دوره آموزش جوشکاری را به صورت تضمینی و با ارائه مدرک معتبر در کارگاه های مجهز برگزار می کند. در صورت تمایل به یادگیری جوشکاری در دوره آموزش جوشکاری شرکت کنید.
در چنین جوشکاری، قطعات بدون ذوب شدن به یکدیگر اتصال می یابند.
به جوشکاری که برای انجام آن از فلز پایه استفاده می شود، جوشکاری ذوبی می گویند.
هر کدام از این جوشکاری هایی که به آن اشاره شد شامل چندین نوع دیگر از جوشکاری می باشد. جوشکاری گاز جزء دسته جوشکاری ذوبی می باشد. در حال حاضر پیشرفت های بسیاری در زمینه جوشکاری صورت گرفته است که استفاده از گاز در جوشکاری یکی از این موارد می باشد. جهت آشنایی با این نوع گازها با ما تا انتها همزاه باشید.
حتما مطالعه نمایید: انواع جوشکاری قوس الکتریکی و مزایا و معایب آن
گازهای مختلفی در حرفه جوشکاری مورد استفاده قرار می گیرند که این گازها تاثیر بسیاری در جوشکاری دارند که در ادامه کاربردها، مزایا و معایب انواع گازهای جوشکاری را ارائه و توضیح خواهیم داد.
آرگون یکی از انواع گازهای جوشکاری است که در فرآیند جوشکاری استفاده می شود. گاز آرگون بی بو و بی رنگ است و با جو اطراف و مواد موجود در درز جوش واکنش شیمیایی نمی دهد و غیر قابل اشتعال است. گاز آرگون به فشار کمتری نسبت به بقیه گازها نیاز دارد. از آنجایی که گاز آرگون از هوا سنگین تر است، می تواند با شدت کمتری جریان یابد.
وسایل و لوازم مورد نیاز در انجام جوشکاری آرگون شامل منبع تغذیه، مشعل، الکترود و گاز محافظ می باشد. سیستم هایی که مکانیزه هستند، امکان دارد شامل کنترل های ولتاژ قوس الکتریکی، نوسان سازهای قوس عرضی و سیستم های تغذیه سیم باشند.
در ضمن گاز آرگون واکنش حوضچه مذاب را به حداقل می رساند. آرگون پتانسیل یونیزاسیون کمتری نسبت به گاز هلیوم دارد. بنابراین برای ایجاد قوس به ولتاژ کم نیاز است که در نتیجه آن، حوضچه جوش دمای کمتری دارد. همین باعث شده است گاز آرگون به عنوان گاز منتخب برای جوشکاری ورق نازک شناخته و مورد استثاده قرار بگیرد.
نازل ها از سرامیک، فلز و کوارتز ساخته شده اند. نازل های سرامیکی مقرون به صرفه ترین و پرکاربردترین نازل ها هستند، اما شکننده هستند و اغلب پس از مدتی نیاز به تعویض دارند. نازل کوارتز شفاف و از شیشه ساخته شده است تا دید خوبی از قوس و حوضچه مذاب داشته باشد. تصور می شود که بخار فلز حاصل از حوضچه مذاب علت تیره شدن نازل باشد، اما جوت کوارتز بسیار ظریف و حساس است.
نازل های فلزی مورد استفاده در فرآیندهای جوشکاری TIG یا گاز آرگون عمر طولانی دارند و عمدتاً در عملیات ماشینی و اتوماتیک و در جاهایی که جریان جوشکاری بیش از 250 آمپر است استفاده می شود.
گاز آرگون حدود ده برابر سنگین تر از گاز هلیوم است. در نتیجه، گاز آرگون کمتر از گاز هلیوم برای چنین جوشکاری مورد نیاز است و جوشکاری با گاز آرگون نیز انحنای کمتری ایجاد می کند. آلیاژ تنگستن استفاده نشده نیز در مشعل جوشکاری در فرآیند جوشکاری TIG یا گاز آرگون استفاده می شود.
گاز محافظ سر نازل برای محافظت از الکترود و حوضچه جوش مذاب و جلوگیری از اثرات مضر عناصر موجود در هوا استفاده می شود. در نتیجه جریان الکتریسیته، گاز محافظ یونیزه و هدایت می شود و قوس الکتریکی تشکیل می شود.
حتما مطالعه نمایید: 5 نکته مهم جوشکاری آرگون[ کاربردهای آن]
در مقایسه با سایر روش های جوشکاری قوس الکتریکی، حرارت ورودی جوشکاری نسبتاً کمتر است.
در حین جوشکاری با الکترود تنگستن و گاز محافظ، از گاز آرگون برای جوشکاری فولادهای ضد زنگ، برنج، آلومینیوم، منیزیم، مس، فلزات فعال (مانند تیتانیوم) و همچنین فولادهای کربنی و آلیاژی مورد استفاده قرار می گیرد. هنگام جوشکاری فولادهای کربنی، لوله ها و مخازن، معمولاً از جوش TIG برای جوشکاری استفاده می شود. با جوشکاری آرگون، ورق های فلزی نازک به آسانی جوش داده می شود.
در فرآیند جوشکاری با گاز آرگون، انتخاب قطر الکترود به شدت و نوع قطبیت جریان بستگی دارد. الکترودهای تنگستن عمدتاً با قطرهای بین 0.25 تا 6.35 میلی متر و طول های 76 تا 610 میلی متر عرضه می شوند. این الکترودها می توانند ترکیبات و خواص متفاوتی داشته باشند. اگر علاقه مند به جوشکاری آرگون هستید همین الان نسبت به شرکت به در دوره آموزش جوشکاری آرگون اقدام کنید.
حتما مطالعه نمایید: ابزارهای جوشکاری [کاربردهای آن]
دومین گاز محافظ یا قابل استفاده در جوشکاری گاز هلیوم است. گاز هلیوم یک گاز خنثی است و یک هفتم سنگین تر از هوا است. به همین دلیل حذف این گاز از کپسول نیاز به فشار و شدت بیشتری دارد. گاز هلیوم مثل گاز آرگون غیر قابل اشتعال و بی بو می باشد.
گاز هلیوم تنها با فشرده سازی هوا و جداسازی عناصر تشکیل دهنده تولید می شود. اما از آنجایی که درصد هلیوم تشکیل دهنده هوا بسیار کم است. هزینه تولید آن بالا است و خلوص آن تا 99.99 درصد قابل افزایش است. این گاز ابتدا در جوشکاری آلومینیوم و آلیاژهای آن مانند منیزیم و مس استفاده شد.
در جوشکاری با گاز هلیوم، زیرا یک حوضچه مذاب داغ، فعال و در حال جوش تولید می کند. می توان از آن برای جوشکاری قطعات ضخیم و همچنین برای فلزات و آلیاژهایی که انتقال حرارت بالاتری مانند آلومینیوم، مس و منیزیم دارند استفاده کرد.
به دلیل رسانایی حرارتی بالای هلیوم، پهنای درز جوش از گاز آرگون بیشتر و عمق آن نیز بیشتر است، اما به دلیل گرانی گاز هلیوم، معمولاً از مخلوط این گاز با آرگون استفاده میشود. کاربرد کمتری نسبت به گاز آرگون دارد.
معمولا شدت جریان گاز هلیوم دو تا سه برابر گاز آرگون می باشد. به همین دلیل می توان از گاز هلیوم در شرایط جوشکاری که نیاز به شدت و آمپراژ بالاتری دارند مانند جوشکاری سربالا استفاده کرد.
گاز هلیوم خواص بسیار خوبی برای استفاده در جوشکاری دارد که در زیر به آن اشاره می کنیم.
معایب جوشکاری با گاز هلیوم
حتما مطالعه نمایید: هر آنچه باید درباره انواع گاز محافظ جوشکاری بدانید
3. انواع گاز جوش: گاز اکسیژن
یکی دیگر از گازهای جوشکاری گاز اکسیژن یا اکسی استیلن می باشد. گاز اکسیژن تقریباً با تمام عناصر شناخته شده به جز گازهای خنثی ترکیب می شود و احتراق را آسان می کند. در صورتی که مقدار بسیار کمی اکسیژن به مخلوط گاز بی اثر اضافه شود، مقاومت قوس بهبود یافته و حوضچه جوش به علت کم شدن کشش سطحی بزرگتر می شود.
تجهیزات و دستگاه های اصلی جوشکاری با گاز اکسیژن عبارتند از: سیلندر، مولد گاز استیلن، تنظیم کننده فشار و مشعل. تنظیم کننده فشار برای گاز و لوله لاستیکی که گاز را به مشعل می رساند استفاده می شود.
چهارمین گازی که در جوشکاری گاز قابل استفاده است گاز هیدروژن است. این گاز سبک ترین گازی است که تاکنون در جهان شناخته شده است. گاز هیدروژن قابل اشتعال است، بنابراین مخلوط های انفجاری از ترکیب غلظت های خاصی از هیدروژن با هوا یا اکسیژن تشکیل می شود.
افزودن این گاز به گازهای خنثی باعث افزایش گرمای ورودی به فلز پایه می شود. این گاز در مواردی که نیاز به برش است استفاده می شود. از آنجایی که بسیاری از مواد جوش داده شده می توانند به هیدروژن و آلودگی ناشی از آن حساس باشند. استفاده از این گاز بسیار محدود است. این گاز در جوشکاری فولاد ضد زنگ و جوشکاری پلاسما استفاده می شود.
هیدروژن در حالت اتمی خود یک گاز احیا کننده بسیار قوی است که از اکسید شدن فلز جوش و سوزاندن سریع الکترودها جلوگیری می کند. اکسیژن محیط اطراف با آب ترکیب می شود و هیدروژن را تشکیل می دهد و بلافاصله به بخار تبدیل می شود.
نتیجه گیری
با مطالعه کامل این مقاله که در مورد انواع گاز جوش، کاربرد، مزایا و معایب آن بود، به راحتی می توانید نوع جوش و نوع گاز قابل استفاده در آن را انتخاب کنید. همچنین پیشنهاد می کنیم مقاله “نکاتی درباره رعایت ایمنی در جوشکاری و جلوگیری از خطرات آن” را مطالعه کنید تا جوشکاری ایمن و بی خطری داشته باشید.
مجتمع فنی برق برگزارکننده دوره های فنی مختلف مانند دوره آموزش جوشکاری برق، دوره آموزش جوشکاری co2، آموزش نصب پکیج دیواری و غیره می باشد، تمامی دوره ها به صورت عملی، در کارگاه های مجهز و تحت نظر اساتید مجرب و متخصص برگزار می شود در صورت علاقه به فراگیری هر یک از شغل های فنی همین الان به مجتمع فنی برق مراجعه نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید